تمام تو سهم منه...به کم قانعم نکن...
اساسا آدم ها...چیزی را که برای خودشان نیست...و یا همه ی آن چیز بهشان تعلق ندارد...نسبت به آن...حواس جمع تر و مراقب ترند....مثال دم دستی اش...همین که نگاه کنید به تفاوت رانندگی با ماشین خود و ماشین دوستتان.... دیروز که با ماشین داماد دایی ام در اتوبان امام علی(ع) می رفتم....یک لحظه به نحوه نشستن و رانندگی خودم که نگاه کردم...یاد خانم های 50ساله ای افتادم که تازه گواهینامه گرفته اند.... دلیلش هم معلوم بود... ترس از نرساندن کوچک ترین آسیب به آن......در روابط هم همین گونه ست.... همان جمله ی شریعتی راجع به عشق مردان...اصلا شاید یکی از دلایلی که در دوران نامزدی همه چیز گل و بلبل است....همین ترس از از دست دادن دیگری باشد....چه آنکه هنوز به طور کامل به دست نیامده است....
پ ن: عرفا یکی از دلایلی که تعادل خوف و رجا را لازم می دانند....همین نکته است که اگر انسانی صرفا رجاء داشته باشد... احتمال آنکه به گستاخی و بی ادبی راه برد زیاد است....
